2012 yılında Shenzhen iş hayatına adım attım, üç yıl sonra kripto dünyasına girdim. Bugün Guangzhou'da iki gayrimenkul ve bir Land Rover ile bir Mercedes'im var. Her ay 10 bin Yuan'ı harcamak için kolayca kullanabiliyorum, ama varlıklarımın çoğu hala borsa içinde tutuluyor.

Uzun süre borsa işinde çalışmak, başlangıçtaki heyecanlı dönemimi geride bıraktı. Artık piyasanın dalgalanmaları kolayca duygularımı harekete geçiremiyor. Bu iş aslında oldukça sıkıcı.

Bizim bu topluluk için, gece yarısı çalışmak artık bir norm haline geldi ve özel bir şey olarak görülmüyor. "Dahi traderlar"ın genç yaşta şişmanlayıp, gerçek yaşlarından on yaş daha yaşlı göründüğünü sıkça duyabilirsiniz. Neyse ki, ben dış görünüşüme çok önem veriyorum.

Ancak, bu iş dışarıdan görüldüğü kadar parlak ve göz alıcı değil. Dışarıda dolaşırken bile tamamen rahatlayamıyorum. 'Kaygı' adı verilen bir duygu sürekli olarak beni duraksamaktan alıkoyuyor. Çünkü çok sayıda insan bize güveniyor ve bağımlı. Her bir güven, sürekli ilerlememizi sağlayan bir motivasyona dönüşüyor.

Günlük hayatım lüks bir keyif değil, durmaksızın ekranlara bakmak, piyasa dinamiklerini takip etmek ve sürekli olarak özetler ve düşünceler üzerinde çalışmaktır. Telefonumdaki mesajlar asla bitmez.

Stresten bahsederken, başlangıçta stresi çözmeye çalışmaktan, şimdi ise stres toleransımı sürekli artırmaya geçtim. Bazıları neden sürekli piyasayı takip etmem gerektiğini sorabilir. Bunun nedeni, esasen kısa vadeli sözleşme ticareti yapmam ve uygun fırsatları sürekli yakalamam gerektiğidir. Bunun dışında, başkalarından gelen çeşitli sorunlar ve danışmanlık talepleriyle de başa çıkmam gerekiyor.

Bu hızlı tempolu, yüksek stresli sektörde, her gün denge ve atılımlar arıyoruz. Dışarıdan parlak görünse de, içsel mücadele ve gelişim gerçek kripto dünyası yaşamıdır.