Web3 topluluğu ödüllerinin dağıtımı üzerine düşünceler

Dün öğleden sonra, bir toplulukta yapılan bir tartışma bu yılın en hararetli tartışmalarından birini tetikledi. Tartışmanın kaynağı, topluluk yönetim ekibinin düzenlediği bir makale yazma yarışmasıydı; ödüller arasında değerli bir madalya ve bazı NFT varlıkları bulunuyordu. Yarışma üç ödül belirlemişti; birincilik ödülü, topluluk üst düzey üyelerinin oylarıyla belirlendi ve madalya kazandı; ikincilik ve üçüncülük ise sosyal medya etkileşim sayısına göre belirlendi ve diğer NFT ödülleri kazanıldı.

Bu tasarımın amacı, basit bir çekilişin yol açabileceği oy manipülasyonu sorunlarını önlemektir. Birinci yer, uzun süreli aktif üyelerin oylamasıyla gerçek katkıda bulunanları filtrelemeyi amaçlayan temsilci bir model benzeri bir yaklaşım benimsemektedir. İkinci ve üçüncü yer ise sosyal medya etkileşim miktarına dayanan bir hak sahipliği kanıtı mekanizması kullanmaktadır.

Ancak, bu mekanizma hızla sorgulanmaya başlandı. Muhtemelen yeni katılan bir üye eleştiride bulundu ve kendisinin ünlü olmayan bir kullanıcı olarak sosyal medya etkileşiminde tanınmış kullanıcılarla rekabet etmenin zor olduğunu belirterek, etkinliğin gerçekten "tamamen açık, adil ve tarafsız" olup olmadığını sorguladı. Kesin adalet arayışı, gönüllülerden aşırı taleplerde bulunmanın absürt sahnelerini akla getiriyor.

Elbette, bu tür eleştirilerin bir dereceye kadar makul bir yanı vardır. Web3'ün vizyonlarından biri, daha şeffaf, adil ve özgür bir dünya kurmaktır ki bu da birçok gencin ilgisini çekmektedir. Ancak, bu hedefe ulaşma süreci zorluklarla doludur. Ethereum gibi sektördeki öncü projelerin bile, vakıf işletim modelleri hala geleneksel şirketlere benzemektedir. Bu, bir ürünün başarısının Web3 ilkelerine tamamen uyum sağlamasıyla doğrudan bir ilişkisi olmadığını göstermektedir; erken aşamalarda, geleneksel Web2 yöntemleri daha etkili olabilir.

Topluluk yönetimi konusuna geri dönecek olursak, yazar topluluğun kapatılmasını ve bunun yerine yatırım araştırması, danışmanlık gibi daha kârlı işlere odaklanılmasını önermişti. Ancak, ekip üyeleri topluluğun sadece çıkarlarla ilgili olmadığını, aynı zamanda duygusal değerler sunması gerektiğini ve başlangıçtaki amaçlarını koruması gerektiğini savunuyorlar. Bu tür bir kararlılık takdire şayandır ve topluluk inşasının karmaşıklığını yansıtır.

Web3 ortamındaki topluluk yönetimi benzersiz zorluklarla karşı karşıyadır. Web2 ortamından farklı olarak, Web3 kimlik gizliliğini korur, davranış gizliliğini değil. Bu, anonim bir ortamda geleneksel topluluk işlemlerinin nasıl uygulanacağına dair bir zorluk getirmektedir. Ayrıca, Web3'te bir kullanıcının kolaylıkla birden fazla adres oluşturabilmesi, yönetim karmaşıklığını daha da artırmaktadır.

Oy verme hakkı üzerindeki tartışmalar da bu sorunu yansıtıyor. Bazıları neden sadece üst düzey üyelerin oy verme hakkına sahip olduğunu sorguluyor ve evrensel oy verme hakkının demokrasiyi ve adaleti daha iyi yansıtacağını düşünüyor. Ancak bu göründüğü kadar demokratik olan çözüm gerçekten daha iyi mi? Tarihteki "demokratik" sistemler de oy verme hakkını belirli gruplarla sınırlamıştır. Olası bir geliştirme önerisi, üyelerin seviyesine göre farklı oy verme ağırlıkları dağıtmaktır, ancak bu da yönetim zorluğunu ve iş yükünü artıracaktır.

Web3 topluluk yönetimi yolculuğu hala uzun. Şu anda, sürekli denemelerle denge arayışında olabiliyoruz ve nispeten gerçekçi hedefler belirleyebiliyoruz: Çoğu üyenin kabulünü sağlamak, herkesin memnuniyetini sağlamak yerine.

Son olarak, bazı yönetim bilgeliğinden yararlanmak: Katılımcılar belirlenmiş kurallara saygı göstermeli ve öneri sunma hakkını saklı tutmalıdır; başarılı olanlar alçakgönüllü kalmalı, başarısız olanlar sabırlı olmalıdır; topluluk konsensüsü ve yetenekler olgunlaşmamışken, yönetim dikkatli hareket etmeli ve aşırı beklentilerin neden olduğu hayal kırıklıklarından kaçınmalıdır. Bu ilkeler yalnızca küçük topluluklar için değil, daha büyük sosyal yönetimlerde de dikkate değer.