Son günlerde, Shaolin Tapınağı'nın bir dizi dijitalleşme girişimi geniş bir takip ve tartışma yarattı. Haberlere göre, tapınak dijital kültürel miras deposu inşa etmek için 3.8 milyon yuan yatırdı, ancak fon kullanım yönünde tartışmalar ortaya çıktı. Bazı fonların Bitcoin yatırımlarına yönlendirildiğine dair haberler var, bu durum şok edici.

Ayrıca, Shaolin Tapınağı'nın offshore hesaplara kripto para transferlerini içeren 200 milyon dolarlık bir metaverse projesi başlattığı ve bu durumun fon akışına dair soru işaretleri yarattığı bildirildi. Bu operasyonların cesareti, bazı tartışmalı kripto para projelerini bile geride bıraktı.

En dikkat çekici olanı, Shaolin Tapınağı'nın "Siber Erdem Sistemi"ni tanıtmasıdır. İnananlar, sanal lotus çiçeğini aydınlatmak için QR kodu ile bağış yapabilir ve hatta 888 TL karşılığında başrahip AI'nin ilahilerini okuma hizmetini açabilir. Geleneksel erdem kavramının blok zinciri teknolojisi ile birleştirilmesi, inancın ticarileşmesi konusunda endişelere yol açtı.

Dikkate değer bir nokta, Shaolin Tapınağı'nın elektronik ahşap balıklardan sanal tütsüye kadar birçok alanı kapsayan 87 blockchain ile ilgili marka kaydetmiş olmasıdır. Bu tür blockchain teknolojisinin dini faaliyetlerde geniş bir şekilde uygulanması, insanları bunun bir fon toplama aracı olarak mı görüldüğünü sorgulamaya sevk ediyor.

Bazı raporlar, Shaolin Tapınağı'nın Londra'daki daire kirasını Bitcoin ile ödediğini ve ardından bunu hayır bağışına dönüştürdüğünü bildiriyor. Bu karmaşık para akış yöntemi, kamuoyunda dini mekânların finansal yönetimi konusunda sorgulamalara yol açtı.

Bu bir dizi olay, insanların dijital çağda dini mekanların gelenek ve yenilik arasında nasıl bir denge kuracağı konusunda düşünmelerine yol açtı. Teknolojik ilerlemeler, dinin yayılması için yeni olanaklar sunmasına rağmen, dini doğayı korurken dijitalleşmeyi benimsemenin nasıl olacağı, dikkatlice düşünülmesi gereken bir sorudur.